อ่านการ์ตูนวาย หรือ โดจินวาย ผ่านแอพออนไลน์ได้ตลอดเวลา

อ่านการ์ตูนวาย หรือ โดจินวาย ผ่านแอพออนไลน์ได้ตลอดเวลา มีครบทุกเรื่องแปลไทยด้วยทีมงานของเราเองทุกตอน อัพเดทเร็วกว่าเว็บอ่านมังงะวายที่ไหนๆ แหล่งรวมมังงะวายและโดจินที่ดีและยอดเยี่ยมที่สุด! ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเก่าหรือใหม่ มีครบหมดทุกหมวดหมู่ที่นี่ที่เดียว จะมังงะวายภาพสี หรือ พระเอกเย็นชา มิตรภาพ ของผู้ชาย จิ้นคู่รักชายxชาย ฟินๆ พระเอกหล่อๆ เจ้าชายคลั่งรัก เราก็มีทั้งหมดทุกเรื่อง หากคุณเป็นคนที่ชื่นชอบในการอ่านมังงะวายออนไลน์ต้องห้ามพลาด!

คำว่าโดจินกับมังงะทั่วไปให้ออกก่อน มังงะ = เนื้อเรื่องออริจินัล โดจิน = เอาเนื้อเรื่องด้านบนมาเขียนใหม่ ส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องที่ติดตลาดหรือแมสมาก ๆ กลับมาประเด็น Genre ของ มังงะ ช-ช ทั่วไปแล้วแนว ช-ช แบ่งได้เป็นสองประเภท คือ แนว Shounen-Ai และ Yaoi แนว Shounen-Ai คือแนวที่ไม่โฟกัสเรื่องจ้องจะคาบกันขึ้นเตียง มากสุดอาจมีแค่จูบกัน จะเรียกว่าสายหวานเหรอ ไม่เชิงซะทีเดียวนะ Shounen-Ai หลายเรื่องเนื้อหาปวดตับจะแย่ ส่วน Yaoi เต็มขั้นก็ตามที่เข้าใจ เน้นทุกฉากจัดทุกมุมมอง บางครั้งอยากจะเรียกมังงะ H ให้มันรู้แล้วรู้รอด สรุปถ้าอยากหาแนวขาย smut อย่างเดียวอ่านก็เสิร์ชแค่ yaoi ไม่ต้องเติมคำว่าโดจิน เพราะมันไม่เกี่ยวกัน

โดจินจะแบ่งออกเป็น ออริจินัล กับ พาโลดี้ ออริจินอล คือเนื้อเรื่องเขียนเอง แต่งเรื่องใหม่เอง ก็เหมือนกับที่คนไทยเข้าใจว่า มังงะ ซึ่งปริมาณค่อนข้างน้อยแต่ไม่ใช่ไม่มีเลย แถมหลายเรื่องเขียนเป็นออกมาแล้วปรากฏสนพ.มาเห็นแล้วเลยทำสัญญาไปพิมพ์วางขายทีหลังก็มี พาโลดี้ หรือตอนนี้ที่บางคนก็เรียกกันว่า　二次創作　(หรือที่เขาเรียกภาษาอังกฤษคือ Fanart หรือ Fanfic) เป็นเรื่องที่แต่งโดยมีพื้นมาจากเรื่องหรือตัวละครมาจากเรื่องอื่น ส่วนเรื่องแบ่งตามเนื้อเรื่องนี่ มันไม่มีเส้นตายตัวนะ เวลาเจอก็อย่างมากจะบอกว่า คู่ไหน หรือไม่เน้นคู่ กลับข้างไหม มีฉากมากน้อยแค่ไหน เน้นอะไร เพราะแต่เดิมมันคือจินตนาการของแฟน อยากเขียนอะไรก็เขียนกัน

โดจิน Doujin（同人）มาจาก ภาษาญี่ปุ่น แปลว่า คนที่ชื่นชอบอย่างเดียวกันค่ะ โดจินชิ Doujinshi （同人誌）เป็นคำย่อของคำว่า 同人雑誌 Doujjinzasshi (โดจินซัทชิ) แปลว่า นิตยสารของคนที่ชื่นชอบอะไรอย่างเดียวกัน ประวัติศาสตร์ (ขอเล่าแบบย่อๆ นะคะ ในทีซิสเขียนไว้ประมาณ 5 หน้า ) ต้นกำเนิดของโดจินชิกล่าวกันว่า อยู่ตั้งแต่สมัยเอโดะ แต่มารุ่งเรืองราวประมาณสมัยเมจิ โดยส่วนใหญ่เป็น บทกวี และ บทกลอน ที่เหล่านักกวี มารวมตัวกันเขียนหนังสือเวียน หรือ 回覧誌 (ไครันชิ) ระหว่างในกลุ่ม จนกระทั่งหนังสือได้รับการตีพิมพ์ และเริ่มแพร่กระจายไปเป็นวงกว้าง ในส่วนของยุคถัดมาของการ์ตูนนั้น กลุ่มของเท็ตสึกะโอซามุ เขียนการ์ตูนเวียนส่งให้กันอ่านทั่วประเทศ และนักเขียนทั้งหลายเริ่มส่งไปลงตีพิมพ์ในนิตยสารชื่อ COM จนกระทั่งนิตยสารนี้ปิดตัว ทำให้เหล่านักเขียนการ์ตูนหวั่นใจ เป็นต้นกำเนิดของคอมิเกะ หรือ Comic Market ที่เรารู้จักกัน โดยเริ่มในปี 1975 ค่ะ ในอดีตเครื่องพิมพ์หรือการจะตีพิมพ์อะไรสักครั้งนั้น แพงมาก ทำให้ต้องทำกันเป็นกลุ่ม และส่งผ่านกันทางจดหมาย เวลารวมกลุ่มโดจิน (คนชอบแนวเดียวกัน) เข้าด้วยกัน ผลิตผลงาน ภาษาญี่ปุ่นจะเรียกกลุ่มว่า เซอร์เคิ่ล (サークル) ในปัจจุบันการตีพิมพ์ถูกลง ขนส่งดีขึ้นทำให้มีคนทำเองเยอะ แต่คำว่า เซอร์เคิ่ล ที่ใช้เรียกกลุ่ม กับ ผลงาน โดจินชิ ยังคงอยู่เหมือนเดิมค่ะ ในตอนแรกนั้นโดจินชิ เป็นผลงานออริจินอล เกือบทั้งหมด ทุกวันนี้ จะพบงานการ์ตูนที่เกี่ยวกับงานออริจินอลอย่างเดียวได้ที่ งานที่ชื่อ COMITIA และอีกหลายๆ งาน ส่วน ของ คอมิเกะนั้น ตั้งแต่เกิดกระแส Yaoi อันยิ่งใหญ่ นั่นคือ สึบาสะ เซนต์เซย่า ซามูไรทรูเปอร์ กันดั้มวิง และอื่นๆ ทำให้ผลงานโดจินสาย Y ครองคอมิเกะไปเกือบหมด และผู้หญิงครองพื้นที่ของเซอร์เคิ่ลไปถึง 2 จาก 3 วัน โดยแบ่งเป็น วันแรก วันผู้หญิง วันที่สอง วันผู้หญิง วันที่สาม วันผู้ชาย ในปัจจุบันนอกจากสายวายแล้ว สายเกมส์ อย่าง โทโฮ หรือ สายโมเอ๊ กลับมาเรียกพื้นที่ให้เหล่าชายหนุ่มอีกครั้ง รวมถึง สายดนตรี และคอสเพลย์อีกด้วย สำหรับการจัดเซอร์เคิ่ลปีล่าสุดที่คอมิเกะแบ่งเป็น วันแรก วันผู้หญิง วันที่สอง วันผู้ชาย วันที่สาม วันเกมส์ ดิจิตอล